به گزارش بیبیسی پژوهشگران در این بررسی دوچرخهسواران را با دوندهها و شناگران مقایسه کردند و دریافتند که سلامت جنسی و ادراریشان تفاوتی ندارد.
این پژوهشگران میگویند یافتههایشان در تضاد با یافتههای بررسیهای پیشین است که نشان میدادند دوچرخهسواری میتواند اثر منفی بر کارکرد جنسی مردان بگذارد.
به گفته این پژوهشگران سودمندیهای دوچرخهسواری «بسیار بیشتر از این خطرات است.»
در این بررسی حدود ۲۷۷۴ دوچرخهسوار از بریتانیا، آمریکا، کانادا، استرالیا و نیوزیلند، به همراه ۵۳۹ شناگر و ۷۸۹ دونده با استفاده از مجموعهای از پرسشنامهها که سلامت جنسی و کارکرد ادراری را اندازه میگرفتند، مورد تحقیق قرار گرفتند.
به گفته این پژوهشگران، سلامت جنسی و کارکرد ادراری در هر سه گروه همانند بودند، البته برخی از دوچرخهسواران بیشتر در معرض خطر «تنگی پیشابراه» قرار گرفته بودند.
تفاوت آماری معناداری از لحاظ سلامت جنسی و ادراری در میان دوچرخهسواران با شدت بالا - آنهایی که برای بیش از ۲ سال، بیش از ۳ بار در هفته دوچرخهسواری کرده بودند و بهطور متوسط ۴۰ کیلومتر پیموده بود- و دوچرخهسواران تفریحی وجود نداشت.
به گفته این پژوهشگران که نتیجه کارشان در ژورنال Urology منتشر شده است، یافتههایشان در تضاد با پژوهشهای پیشین است که بیانگر اثر منفی دوچرخهسواری بر کارکرد نعوظی بودند.
این پژوهشگران گفتند که بررسیهای پیشین فاقد گروه مقایسه بودند و به علت اندازههای کوچک نمونههایشان دچار محدودیت بودند.
بنجامین بریر از بخش بیماریهای ادراری دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو و سرپرست این پژوهش گفت:«دوچرخهسواری سودمندیهای قلبی- عروقی فراوانی دارد و فشار کمی بر روی مفاصل میآورد.»
او افزود:«سودمندیهایی بهداشتی که نصیب دوچرخهسواران میشود، بسیار بیشتر از خطرات بهداشتی احتمالی آن است.»
نظر شما